Nga Albert Vataj

Në tekstin shoqërues të vizatimit, Leonardo përshkruan qëllimin e tij për të studiuar përmasat e njeriut siç përshkruhet nga arkitekti romak i shekullit të parë para Krishtit Vitruvius (pas të cilit u emërua vizatimi) në traktatin e tij De Architectura (Për arkitekturën, botuar si Dhjetë Libra mbi Arkitekturën).

Vitruvius përdori studimet e tij për njeriun me proporcion të mirë për të ndikuar në hartimin e tempujve, duke besuar se simetria ishte vendimtare për arkitekturën klasike. Leonardo përdori Vitruviusin si pikënisje për frymëzim në studimet e tij anatomike dhe përsosi më tej matjet e tij, duke korrigjuar më shumë se gjysmën e llogaritjeve origjinale të Vitruvit. Ideja e proporcionit relativ ka ndikuar në arkitekturën e Rilindjes (dhe më gjerë) si një koncept për krijimin e harmonisë midis tokësores dhe hyjnores në kisha, si dhe të përkohshmes në pallate dhe rezidenca pallati.

Në fund të fundit, Njeriu Vitruvian është një studim matematikor i trupit të njeriut, që nxjerr në pah natyrën e ekuilibrit që na jep proporcioni dhe simetria, një kuptim që do të informonte të gjithë prodhimin e Leonardos në art dhe arkitekturë. Ai gjithashtu nënvizon qëllimet e Humanizmit të Rilindjes që e vendosi njeriun në raport me natyrën dhe si një lidhje midis tokësores (katrores) dhe hyjnores (rrethit).

Ajo gjithashtu demonstron, natyrisht, kuptimin e plotë të artistit të shkencës dhe matematikës, si dhe përsosmërinë e tij në hartimin.
Imazhi është vërtet ikonik dhe është referuar përmes disa burimeve të artit të bukur. Këtu përfshihen veprat e William Blake, Glad Day (i njohur ndryshe si Vallja e Albionit) (rreth 1794), Homage to Leonardo e Enzo Plazzotta (aka. Njeriu Vitruvian ).) (1984) – një statujë në natyrë në Londrën qendrore, dhe skulptura gjigante e robotit të Andrew Leicester-it, Tin Man (2001) e vendosur në oborrin e fakultetit të inxhinierisë në Universitetin e Minesotës.

Ai gjithashtu ka ofruar një pikë referimi brenda kulturës popullore grafike me burimin online të librit komik (Comiclist) që shfaq rreth njëzet e tre kopertina të librave komik – duke përfshirë çështjet e Spiderman, Wonder Woman dhe Ironman – që me vetëdije i lidh këta superheronj me vizatimin e Leonardos. Vizatimi madje është paraqitur në një episod të The Simpsons (sezoni 10) në të cilin Homer Simpson ndiqet nga Njeriu Vitruvian në një ëndërr ku ai sulmohet nga veprat e famshme të artit që kanë ardhur në jetë.
Vizatimi është realizuar kryesisht me stilolaps dhe bojë kafe të çelur, ndërsa ka gjurmë larje kafe (akuarel).

Përmasat e letrës janë 34,4 cm × 25,5 cm, më e madhe se shumica e fletëve të dorëshkrimeve të Leonardos, ndërsa vetë letra fillimisht ishte bërë disi në mënyrë të pabarabartë, duke pasur parasysh skajet e saj të parregullta.
Ekzaminimi i afërt i vizatimit zbulon se ai ishte përgatitur me përpikëri dhe nuk kishte linja “të skicuara dhe paraprake”.

Leonardo përdori pika metalike me një kaliper dhe busull për të bërë vija të sakta, dhe shenja të vogla rriqrash u përdorën për matje. Këto shenja të busullës demonstrojnë një strukturë të brendshme të “intervaleve të matura” e cila shfaqet së bashku me strukturën e përgjithshme të krijuar nga figurat gjeometrike.

Studiuesi Carlo Vecce vëren se kjo punë shfaq faza të shumta të lëvizjes në të njëjtën kohë, të ngjashme me një fotografi. Gishtat e duarve dhe këmbëve të burrit janë rregulluar me kujdes që të mos thyejnë format përreth.

Komentuesit shpesh vërejnë se Leonardo bëri gjithçka për të krijuar një përshkrim artistik të burrit, në vend të një portretizimi të thjeshtë.

Sipas biografit Walter Isaacson, përdorimi i linjave delikate, një vështrim intim dhe kaçurrela e ndërlikuar e flokëve, “gërsheton së bashku njeriun dhe hyjnoren”. Pedretti vëren ngjashmëri të ngushta midis njeriut dhe engjëllit të pikturës së mëparshme të Lajmërimit të Leonardos.

Teksti i Leonardos, bashkëshoqërues në pjesën e sipërme të vizatimit thotë:

Vitruvius, arkitekti, thotë në veprën e tij arkitekturore se matjet e njeriut janë në natyrë të shpërndara në këtë mënyrë, domethënë 4 gishta bëjnë një pëllëmbë, 4 pëllëmbë bëjnë një këmbë, 6 pëllëmbë bëjnë një kubit, 4 kubitë bëjnë një njeri, 4 kubitët bëjnë një hap, 24 palma e bëjnë njeriun dhe këto masa janë në ndërtesat e tij.

Nëse i hapni këmbët aq sa koka të ulet me 1/14 e lartësisë dhe ngrini krahët aq sa gishtat e zgjatur të prekin vijën e majës së kokës, ju njoftojmë se qendra e skajeve të gjymtyrëve të hapura do të jetë kërthiza, dhe hapësira midis këmbëve do të jetë një trekëndësh barabrinjës.

Për të vijuar me tekstin në pjesën e poshtme:

Gjatësia e krahëve të hapur është e barabartë me gjatësinë e njeriut. Nga vija e flokëve deri në fund të mjekrës është një e dhjeta e gjatësisë së mashkullit.

Nga poshtë mjekrës deri në majë të kokës është një e teta e lartësisë së burrit. Nga sipër gjoksit deri në majë të kokës është një e gjashta e gjatësisë së mashkullit. Nga sipër gjoksit deri te vija e flokëve është një e shtata e gjatësisë së një mashkulli. Nga gjoksi në kokë është një e katërta e gjatësisë së burrit. Gjerësia maksimale e shpatullave përmban një të katërtën e njeriut.

Nga bërryli në majë të dorës është një e katërta e lartësisë së një njeriu; distanca nga bërryli në sqetull është një e teta e lartësisë së burrit; gjatësia e dorës është një e dhjeta e njeriut. Anëtari viril është në gjysmën e lartësisë së burrit. Këmba është një e shtata e njeriut. Nga poshtë këmbës deri poshtë gjurit është një e katërta e njeriut.

Nga poshtë gjurit deri në rrënjën e anëtarit është një e katërta e burrit. Distancat nga mjekra deri te hunda dhe vija e flokëve dhe vetullat janë të barabarta me veshët dhe një të tretën e fytyrës.

Konteksti shpjegues nga “Vitruvius in De arkitekturë”, libri 3, shton se: Në një tempull duhet të ketë harmoni në marrëdhëniet simetrike të pjesëve të ndryshme me të tërën.

Në trupin e njeriut, pika qendrore është kërthiza. Nëse një burrë vendoset rrafsh në shpinë, me duar dhe këmbë të zgjatura dhe një busull të përqendruar në kërthizë, gishtat e dorës dhe këmbëve të tij do të prekin perimetrin e një rrethi të përshkruar në këtë mënyrë. Dhe ashtu si trupi i njeriut jep një skicë rrethore, po ashtu mund të gjendet një katror prej tij.

Sepse nëse matim distancën nga shputat e këmbëve deri në majë të kokës, dhe më pas e zbatojmë atë masë në krahët e shtrirë, gjerësia do të gjendet e njëjtë me lartësinë, si në rastin e një katrori të përsosur.