Nga Dash Frashëri

Galeria “Arianna Sartori” e Mantovës prezanton ekspozitën e re vetjake të skulptorit shqiptar të qeramikës Ylli Plaka “Foleja e shpirtit”.

Inaugurimi u bë sot, më 2 dhjetor, në prani të Artistit të njohur.

Ekspozita, e kuruar nga Arianna Sartori, do të jetë e hapur për publikun nga e shtuna 2 dhjetor deri të shtunën 23 dhjetor 2023.

Ylli Plaka rikthehet në Galerinë Arianna Sartori me një cikël të ri veprash të krijuara me teknika skulpture, disa në qeramikë me xham dhe të tjera në gresi, ekspozita e saj e parë personale në Mantua në Galerinë Arianna Sartori daton njëzet vjet më parë me ekspozitën “Mistero – Donna” në 2004, e ndjekur nga “Forme di vita” në 2010, “Forma del pensiero” në 2011, “La terra del mare” në 2013 me katër skulptorë të tjerë nga Savona, dhe shfaqja solo “Luna tra le donne” në 2020.

Ylli Plaka lindi në Tiranë më 4 janar 1966. U diplomua për skulpturë dhe qeramikë në Akademinë e Arteve të Bukura, ku ndoqi kurset e skulptorit Thoma Thomai për skulpturë dhe skulptorit të qeramikës Kristo Krisiko për qeramikë.

Në vitin 1991 u transferua në Itali. Ai jeton dhe punon në Savona dhe Albisola, vende me një traditë mijëravjeçare në fushën e qeramikës dhe, që nga shekulli i kaluar, ndër kryeqytetet e qeramikës së artit bashkëkohor.

INTERVISTË ME ARTISTININ YLLI PLAKA

Nga Gianluca Cutrupi

Pse qeramikë?

“Sepse jam diplomuar në Akademinë e Tiranës, si skulptore qeramike. Kam ndjekur kurset e skulpturës nën drejtimin e Prof. Thoma Thomai dhe qeramikës me Prof. Kristo Krisiko. Për më tepër, me të mbërritur në Itali në mars 1991, e gjeta veten duke jetuar dhe punuar në Albisola, një qytet qeramike, dhe sepse qeramika është jeta ime”.

Disa fjalë për punën tuaj: teknikat, lëndët, etj…

“Unë besoj në shprehjen figurative, por sillem me liri ekstreme. Shumë shpesh nuk krijoj figura por simbole në formë figurash. Hapësira ime është midis realitetit dhe imagjinatës, midis përfaqësimit dhe shpikjes. Rruga ime ka një zhvillim horizontal që lëviz në shumë drejtime. Unë jam një skulptore që kam zgjedhur qeramikën.

Marrëdhënia ime me teknikat e qeramikës është një sfidë e vazhdueshme, ndonjëherë jam unë ajo që e ngas teknikën dhe herë është teknika që më kap dhe vepron si një fener në zgjedhjet e mia. Temat e mia janë universale dhe në të njëjtën kohë arkaike dhe aktuale.

Unë kam një marrëdhënie thuajse atërore me temat e mia, ato nuk janë kurrë një kapitull i mbyllur, mund të kthehen në çdo kohë”.

Çfarë doni të shprehni me artin tuaj?

“Arti im është një dëshirë e madhe për të komunikuar, mundësisht me zë të ulët. Në vend që të bërtasim, është një ftesë për të reflektuar mbi marrëdhënien tonë me të shkuarën, të tashmen dhe të ardhmen. Reflektoni mbi vlerat e ekzistencës sonë, zbuloni dhe transmetoni vizione të reja të botës. Prerogativa e artit tim është diversiteti në lidhje me bashkëjetesën e gjallesave në planetin tonë”.

Çfarë përfaqëson studio/laboratori juaj?

“Studioja ime është habitati im. Krijova një vend të përshtatshëm për karakteristikat e mia si skulptor-qeramist. Unë jam gjithmonë në kërkim të mjeteve që më lejojnë të punoj me të gjitha teknikat e qeramikës: nga terrakota me xham 1000° deri tek enë guri mbi 1200, duke punuar me torno, ngjitje dhe modelim me dorë, nga figurina të vogla deri te skulpturat e parkut.

Studio ime, pra, është vendi ku krijoj veprat e mia, ku realizoj ëndrrat e mia”.

Artistët që i admironi më shumë (në histori):
“Unë do të thosha se artisti që ka jetuar tek unë që nga koha e Akademisë së Tiranës, në fund të viteve 80, është Constantin Brancusi, një artist rumun i shekullit të 20-të, që ka jetuar në Paris. Mes artistëve bashkëkohorë, Maurizio Cattelan më intrigon me idetë e tij”.

Marrëdhënia me artistë dhe të ftuar të tjerë që punojnë në studion tuaj:

“Gjatë aktivitetit tim, i cili ka zgjatur gati tridhjetë vjet, kam pasur rastin të punoj dhe të bashkëpunoj me artistë dhe stilistë të njohur ndërkombëtarisht, ndër të cilët, përmend dy: Alessandro Mendini dhe Michelangelo Pistoletto.

Në 10 vitet e fundit, duke punuar në një studio-laborator mjaft të madh, i lejoj vetes të pres artistë të tjerë që duan të krahasojnë, krijojnë dhe bëjnë qeramikë. Kërkoj një marrëdhënie ndjeshmërie por mbi të gjitha dashurie dhe respekti për materialin qeramik. Ne përpiqemi të ndajmë ëndrrat”.